Goalball


                                                                                                                          
   
 

Goalball to gra drużynowa stworzona w 1946 roku przez Niemca Seppa Reindle i Austriaka Hansa Lorenzena, która umożliwia rywalizację sportową osobom niewidomym, ponieważ podczas gry nie można używać wzroku. Początkowo miała służyć jako forma rehabilitacji inwalidów wojennych, obecnie jest to dyscyplina paraolimopijska, uprawiana w wielu krajach świata przez mężczyzn jak i przez kobiety. Najlepsi potrafią rzucać piłką wprawiając ją w ruch z prędkością do 80 km/h. Drużyna broniąca ma wtedy ułamek sekundy na zlokalizowanie i obronienie rzutu, polegając tylko na słuchu. Gra toczy się na boisku o wymiarach 9x18 m. Mecz trwa 20 minut (2 połowy po 10 minut z pięciominutową przerwą). Drużyna składa się z sześciu zawodników (trzech grających i trzech rezerwowych). Boisko jest podzielone na dwie połowy, zaś każda z nich na trzy trzymetrowe strefy: obrony, rzutu i neutralną. Piłka waży 1,25 kg i ma 76 cm obwodu oraz wywiercone 4 otwory. Wewnątrz piłki znajdują się dzwoneczki, które wydając dźwięk pomagają graczom zlokalizować piłkę. Celem gry jest zdobycie jak największej liczby bramek.