| | Każda drużyna składa się z czterech niewidomych lub słabo widzących zawodników w polu plus widzący bramkarz. Zawodnicy mają zasłonięte oczy (i dodatkowo zaklejone opatrunkami okulistycznymi w celu całkowitego wyłączenia wzroku i wyrównania szans). Do gry używa się specjalnej piłki nr 4 która przy najmniejszym ruchu wydaje dźwięki.
Boisko ma wymiary 40 x 20 metrów, a bramki 3 x 2 metra. Wzdłuż bocznych linii ustawione są bandy, które w sposób bezpieczny ograniczają pole gry niewidomych i dodatkowo nie pozwalają piłce opuścić boiska przez co gra jest płynna i dynamiczna. Mecz składa się z dwóch połów - po 25 min. Przerwa trwa 10 minut. Każda z drużyn może wziąć 1-minutową przerwę na żądanie w każdej części gry. Nie ma zastosowania przepis o pozycji spalonej. Są natomiast rzuty rożne, rzuty wolne, rzuty karne i auty
„VOY”( idę ) – musi powiedzieć każdy zawodnik, który jest w pobliżu piłki ok. 3 metry). Brak tego słowa, jego zbyt późne powiedzenie skutkuje odgwizdaniem faulu. Przewinienie takie zapisywane jest zawodnikowi jako indywidualne i dodatkowo jako przewinienie dla drużyny. Zawodnik, który popełni 5 fauli musi opuścić boisko i zostaje zastąpiony przez innego gracza. Drużyna która popełnia w jednej części gry czwarte i każde następne przewinienie zostaje ukarana przedłużonym rzutem karnym z 8 metrów. Jedynie zawodnik, który jest w posiadaniu piłki nie musi mówić sława „VOY”, ponieważ jego położenie zdradzają dźwięki piłki.
Boisko podzielone jest na trzy części: obronną, środkową i ataku. W każdej części drużynie pomagają przewodnicy. Jest trzech przewodników. Mogą oni podpowiadać drużynie, ale tylko w tedy, gdy piłka jest w ich strefie. Gdy piłka jest w obronie może mówić bramkarz, w strefie środkowej trener stojący poza bandą, w strefie ataku przewodnik stojący za bramką przeciwnika.
Pole bramkowe jest bardzo małe. Bramkarz może wyjść przed linię bramkową 1 metr do przodu i po 1 metrze do boku od słupków.
W meczu można dokonywać nieograniczonej ilości zmian zawodników.
|
